Thursday, September 5, 2013

" အပ်င္းေျပ _ ၃ "


" အပ်င္းေျပ _ ၃ "
                       
 
                      ဒီအပ်င္းေျပကေတာ့ အမ်ဳိးသားသူငယ္ခ်င္းမ်ား အတြက္သာရည္ရြယ္ပါတယ္။ မိန္းကေလးေတြ ေက်ာ္သြားပါ။ ( ေျပာထားၿပီးၿပီေနာ္... မေနႏိုင္လို႔ဆက္ဖတ္တာကိုယ့္အေၾကာင္းပဲ)
 
                     ေဆးပညာဘာသာရပ္ေတြထဲက သားဖြားမီးယပ္ပညာမွာ ဗြီအီး ( VE = Vaginal Examination) ဆိုတာရွိတယ္ဗ်။ Vaginal= မိန္းမကိုယ္။ Examination= စမ္းသပ္စစ္ေဆးျခင္း ။ မိန္းမကိုယ္စမ္းသပ္စစ္ေဆးျခင္း ေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လိုစမ္းတာလဲဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္က ဒိုင္းေညွာင့္ဆို ေသနတ္ပစ္တဲ့ပုံလက္ကိုလုပ္သလိုမ်ဳိးလုပ္ၿပီး မိန္းမကိုယ္ထဲႏႈိက္ရတာပါပဲ။ လက္ညွိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ကို ထည့္လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ။ .. အင္း .. ခင္ဗ်ား ဆရာ၀န္မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဒီေတာ့ပစ္က စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းၿပီ။
 
                      စမ္းသပ္စစ္ေဆးတာပဲဗ်ာ။ မိန္းမကိုယ္အတြင္းနံရံရယ္ ၊ သားအိမ္ေခါင္း၀ရယ္ ၊ သားအိမ္ေခါင္းပတ္လည္ အေခါင္းရယ္ကို ႏႈိက္ၿပီးစမ္းတာပါပဲ။ အ၀ကေတာ့ မ်က္စိနဲ႔ၾကည့္ရင္ေတြ႕တယ္ေလ။ အထဲကိုပါေတြ႕ခ်င္ရင္ Speculum ဆိုတဲ့ ဘဲႏႈတ္သီးပုံ ကေတာ့ေလးထည့္ၿပီး ဘဲႏႈတ္သီးကိုၿဖဲၾကည့္ရင္ အတြင္းကအေျခအေနေတြကိုပါ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဟုတ္တာေပါ့ .. မ်က္ႏွာနဲ႔ကပ္ၾကည့္ရတာေပါ့။ ေမြးလူနာဆိုရင္ အဲဒါမ်ဳိးစမ္းၿပီး ေမြးဖို႔ဘယ္ေလာက္လိုမယ္ ၊ လြယ္မယ္ .. ခက္မယ္ ၊ အႏၱရာယ္ ရွိတယ္ .. မရွိဘူး ၊ ကေလးက ေခါင္းနဲ႔ထြက္မွာလား ၊ ဖင္နဲ႔ .. ေျခေထာက္နဲ႔ ထြက္မွာလား ေျပာႏိုင္တယ္။ သားေလွ်ာတဲ့ အေျခအေနေတြ ၊ ကိုယ္၀န္ပ်က္တဲ့ အေျခအေနေတြ ၊ မုဒိမ္းမႈနဲ႔ ဆက္စပ္တဲ့ကိစၥေတြ အပါအ၀င္ အပ်ဳိေတြမွာလည္း လိုအပ္ရင္ စမ္းရတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္လား .. အမုန္းႏိႈက္ခဲ့ရတာေပါ့။ အင္း .. မုန္းေတာ့လည္း မမုန္းေသးပါဘူး။ အာသေ၀ါမွ မကုန္ေသးပဲကို။ ထားပါဗ်ာ .. ေဘးေရာက္ကုန္ၿပီ။
 
                      ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုတာကလည္း ၁၀ တန္းတုန္းက Bio မွာ သင္ရတဲ့ ယုန္မရဲ႕မ်ဳိးပြားအဂၤါၾကည့္ၿပီး လူမေတြမွာလည္း ဒါမ်ဳိးေနမွာပဲ လို႔ထင္ခဲ့ .. ၊ ေဆးေက်ာင္း ဒုတိယႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ေဆးစိမ္ထားတဲ့ အေလာင္းေကာင္ အမႀကီးဆို သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးေတြ မရွိေတာ့မွ ရႈံ႕တြေနတဲ့အသားၾကည့္ၿပီး ဒါမ်ဳိးလားဟ ဆိုတာမ်ဳိးကိုး။ ခႏၥာေဗဒ စာအုပ္ႀကီးေတြထဲမွာေတာ့ ပုံေတြပါတယ္ ခင္ဗ်။ စကားမစပ္ .. အဲဒီစာအုပ္ႀကီးေတြက သိပ္ေစ်းႀကီးတယ္။ ခုေခတ္လို software ေတြ ၊ PC ေတြ ၊ tablet ေတြကလည္း မတြင္က်ယ္ေသးေတာ့ စာအုပ္ပဲ၀ယ္ရတာေပါ့။ မိဘေတြ သိပ္ကုန္တာေပါ့။ တခ်ဳိ႕လည္း သူငယ္ခ်င္း သုံးေလးဦးစပ္ၿပီး တစ္အုပ္၀ယ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အဲဒီလိုပဲ။ အင္း .. စာအုပ္ဆိုတာ လွန္ပါမ်ား ၊ ခ်ဳိးပါမ်ားတဲ့ စာမ်က္ႏွာဆို လက္သင့္ၿပီး အဲဒီေနရာကို ပြင့္လြယ္တယ္ မဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စာအုပ္ႀကီးဆို လက္သင့္လိုက္တာမ်ား ေကာက္လွန္လိုက္တာနဲ႔ မ မ်ဳိးပြားအဂၤါ စာမ်က္ႏွာခ်ည္း တန္းတန္းက် ေတာ့တာပဲ။ တခါတခါ စဥ္းစားမိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္မေလးေတြစာအုပ္ဆိုရင္ေရာ ဖို မ်ဳိးပြားအဂၤါ စာမ်က္ႏွာမ်ားက်မလားလို႔။ ( ေျပာထားတယ္ေနာ္ .. နင္တို႔ကို မဖတ္နဲ႔လို႔ )

                       အင္း .. ဗြီအီး အေၾကာင္းျပန္ဆက္ဦးမွ။ ပထမဆုံးႏိႈက္ရေတာ့လား ၊ အမွန္ေျပာရရင္ ဗိုက္ႀကီးသည္ ေမြးခါနီးေတြနဲ႔ပဲ စရတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုမွမလဲဘူးဗ်ာ။ နံတာပဲေသခ်ာသိတယ္ ဆိုပါေတာ့။ ေနာက္ေတာ့ .. အပ်ဳိေတြ ၊ အလတ္ေတြ စုံေအာင္စမ္းရေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ အင္း .. ကၽြန္ေတာ္ေျပာေတာ့ေရာ . ခင္ဗ်ား မစမ္းဘူးရင္ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး။

                       ဟုတ္တယ္ .. မွတ္မွတ္ရရေတြ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။
 
                      တခါသားေတာ့ ဆရာမကလွမ္းေခၚတယ္။ ဆရာေရ ၊ လူနာအသစ္ ၊ BPV ( Bleeding per Vagina = မိန္းမကိုယ္မွ ေသြးဆင္းျခင္း ) တဲ့။ ထလာၿပီး .. စမ္းသပ္ခန္းထဲ၀င္ .. ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူနာအမ်ဳိးသမီးေလးက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ရြယ္တူေလာက္။ ကၽြန္ေတာ္က ၂၂-၂၃ ေလာက္ ၊ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ေပါက္စေပါ့။ ဟုတ္တယ္ .. ခင္ဗ်ားစဥ္းစားလိုက္သလိုပဲ။ ေကာင္မေလးက တကယ့္ေခ်ာေခ်ာေလး။ ဟုတ္တယ္ .. အသားကျဖဴျဖဴေလး။ ကရင္ဗမာ ကျပားေလး။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ခင္ဗ်ားႀကိဳက္တဲ့ေမာ္ဒယ္ တစ္ေယာက္ေယာက္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္။ ဟုတ္တယ္ အဲဒီအတိုင္းပဲ။ ဆံပင္ကေတာ့ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့ ၊ ခပ္ရွည္ရွည္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး။ အက်ၤ ီလက္ျပတ္ကေလးနဲ႔ ၊ စကပ္ .. ထဘီစကပ္ေပါ့ဗ်ာ .. ခပ္က်ပ္က်ပ္နဲ႔။ ( အခုေခတ္လို အတိုေတြ မ၀တ္ေသးဘူးဗ် ) ။ မ်က္လုံး၀ိုင္းႀကီးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခပ္ျပဴးျပဴးေလး စူးစမ္းသလိုၾကည့္လို႔ေပါ့။ အင္း .. မ်က္လုံးရြဲရြဲ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ရြဲရြဲႀကီးလား ရြဲရြဲေလးလားေတာ့ ေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး ခင္ဗ်။ သူ႔ကို ဟိုလိုစမ္းမယ့္ သေကာင့္သားက သူ႔ျပန္ၿပီး မ်က္လုံးရြဲႀကီးလုပ္ေနဖို႔ မေတာ္ဘူးမဟုတ္လား။ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး မ်က္ႏွာလႊဲရတာေပါ့။ ဟုတ္ပါတယ္ .. ခပ္သုတ္သုတ္လႊဲတာေတာင္ ဒီေလာက္ေတာ့ အာရုံထဲစြဲတယ္ ခင္ဗ်။ ( စကားမစပ္ .. အေရးအသား ေကာင္းရဲ႕မဟုတ္လား )
                       " တက္ တက္ ၊ ကုတင္ေပၚတက္ ၊ ေအာက္က ထဘီျဖဳတ္ ၊ ၿပီးရင္ ေအာက္စသိမ္း " .. ဆရာမက ခပ္မာမာ၀င္ေျပာေတာ့မွ မယ္မင္းႀကီးမေလးလဲ မ်က္လုံးရြဲႀကီးခ်ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ကုတင္ေပၚတက္ရွာတယ္။ အင္း .. သူတို႔ မိန္းမခ်င္းက်ေတာ့ ဒါမ်ဳိးတယ္သိၾကသကိုးဗ်။ ေျမြေျမြခ်င္း .. မရဘူး။ အ၀ွာျဖစ္လို႔လဲ ေဆးရုံလာေသး ၊ ေက်ာ့လို႔ ေမာ့လို႔ ၊ ေတာင့္လို႔ ေျဖာင့္လို႔ ၊ ၿပီး .. ဆရာ၀န္ ေကာင္ကေလးကို မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္ေတြ ဘာေတြ လာလုပ္လို႔ ၊ ဘယ္ခံလိမ့္မလဲ ခင္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာမေတြေပပဲဟာ။
                       အင္း .. က်န္တာေတြလည္း စမ္းရတာေပါ့။ ဗြီအီးကလည္း မစမ္းမျဖစ္ေပါ့။ ေပါင္ကားရတာေပါ့ ၊ မကားပဲစမ္းလို႔မွ မျဖစ္ပဲဟာကို။ အင္း .. ကရင္ကျပားေလးေပါ့။ အင္း .. ခင္ဗ်ားထင္သလိုေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လား .. အင္း ခင္ဗ်ားထင္သလိုပဲဗ်ာ။ အလုပ္သင္ေပါက္စပါဆို .. ဆရာ၀န္စိတ္ မ၀င့္တ၀င္ေပါ့။
 
                      ရွိေသးတာေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ညပိုင္းေတာ့ အိုဂ်ီေဆာင္တစ္ခုလုံး ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ရွိသဗ်။ ဆရာမ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔။ တာ၀န္အတူက်တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္က ဘယ္သြားတယ္မသိဘူး။ " ဆရာ .. ဆိုင္တိုတက္ ထည့္ရမယ့္ ေပးရွင့္ရွိတယ္" ဆိုပဲ။ ဒီလိုဗ်ာ။ ကေလးမျဖစ္တျဖစ္ လႏုႏု သားပ်က္ေရာဆိုပါေတာ့ ၊ သားအိမ္ကို ျခစ္ပစ္ရတယ္ ၊ ျခစ္ဖို႔အတြက္ သားအိမ္ေခါင္းပြင့္ဖို႔လိုတယ္ ၊ ဆိုင္တိုတက္ဆိုတာ သားအိမ္ေခါင္းပြင့္ေဆးေပါ့ဗ်ာ ၊ မိန္းမကိုယ္ထဲႏႈိက္ၿပီး သားအိမ္ေခါင္းရဲ႕အေနာက္ဘက္ စအိုအေပၚနား ေခ်ာင္ေလးထဲကို အဲဒီေဆးျပားေလးထည့္ေပးရတယ္လို႔ မွတ္ထားဗ်ာ။ အခ်ိန္ေစာင့္ ၊ မပြင့္ေသးရင္ ထပ္ထည့္ေပါ့ဗ်ာ။ အခုလူနာက အဲဒီလို မပြင့္ေသးလို႔ အခ်ိန္ေစ့ေတာ့ ထပ္ထည့္ရမယ့္လူနာ။
                       ကၽြန္ေတာ္လူနာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူနာက စမ္းသပ္ကုတင္နားေလးရပ္လို႔။ ဟုတ္ပဗ်ာ .. ခင္ဗ်ားထင္သလိုပဲ ၊ တကယ့္ကို ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလး။ ဒီတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ့္ထက္ငယ္တယ္ဗ်။ ဆယ့္ရွစ္ . ဆယ့္ကိုး ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ေခ်ာေခ်ာေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလး ၊ ေဖြးေဖြးေလး ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခင္ဗ်ားထင္ထားတာထက္ နည္းနည္းပိုမိုက္သြားၿပီဗ်ာ။ ဘယ္ေလာက္မိုက္သလဲဆိုရင္ ပထမဖတ္ခဲ့တဲ့တစ္ေယာက္ထက္ ပိုမိုက္တယ္ဗ်ာ။ ကိုရီးယားမင္းသမီးေလးက်လို႔။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ သရီးကြာတားအက်ပ္ကေလးနဲ႔ဗ်ာ။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကေလးကိုက္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္ၾကည့္ေနပါရဲ႕။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း နည္းနည္းၾကာသြားၿပီဗ်ာ။ ၾကည့္တာ။ ခပ္ေငးေငးငိုင္ငိုင္ျဖစ္သြားတာကို ဆရာမႏွစ္ေယာက္က ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသဗ်။ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ျပဳၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို မၾကားတၾကားကလိသဗ်။ ဆရာ မထည့္ရဲဘူးလား . ဘာညာ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားကလဲ .. သိပ္အတိအက် မသိခ်င္နဲ႔ေတာ့ဗ်ာ။
                       ဘယ္ရမလဲဗ်ာ .. ဒါမ်ဳိးစမ္းလို႔ေတာ့ျဖင့္။ အခုေတာင္ ခင္ဗ်ားသူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ေနတာမဟုတ္လား။ ရာဇ၀င္ရိုင္းလို႔ဗ်ာ။ နာမည္ေတာင္ ယကၡရဲႀကီးလို႔ ယူထားမဟုတ္လား။ ဆရာမႏွစ္ေယာက္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ၾကည့္ပစ္လိုက္ၿပီး လူနာဆီတန္းသြားတာေပါ့။

                      အင္း . ဂ်င္းေဘာင္းဘီအက်ပ္ကေလး ခၽြတ္ရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တင္။ . . ဆက္ခၽြတ္ရတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕တင္။ မ်က္ႏွာလႊဲထားရတာေပါ့။ ခဏ ခဏလႊဲရတယ္ဗ်။ ခဏ ခဏ ေခါင္းက ျပန္ျပန္လည္သြားလို႔။ .. အင္း .. ေဆာင္းတြင္းႀကီးပါ ၊ မွတ္မိတယ္။ ေခၽြးကိုျပန္လို႔ဗ်ဳိ႕။ ျပန္တာေပါ့ဗ်ာ .. ရင္ထဲ ဂဂ်ဳိးဂေဂ်ာင္နဲ႔ဟာကို။ ဆရာမႏွစ္ေယာက္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ေခၽြးေတာ္ေတာ္ျပန္ေနသလား ၾကည့္ရတာ အေမာ။

                      ေတာ္ၿပီဗ်ာ .. ေမာေတာင္သြားၿပီ။
( ၾကည့္စမ္း .. မဖတ္ပါနဲ႔ဆိုတာကို ဆုံးတဲ့အထိဖတ္တယ္ေပါ့ .. အခု ဗြီအီး စမ္းလိုက္လို႔ )

just for smiles in boring !
(ယကၡ) ရဲႀကီး ။ ၂၆.၈.၁၃ ။
https://www.facebook.com/yekkha.yejee
 
 

No comments:

Post a Comment