Wednesday, September 4, 2013

" အပ်င္းေျပ _ ၄"

" အပ်င္းေျပ _ ၄"

                      မိုက္ဖူးၾကလားဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ဆို တကယ္မိုက္တယ္။ လူပုံက ျဖဴျဖဴႏြဲ႕ႏြဲ႕နဲ႔ မ်က္ႏွာက အၿမဲၿပံဳးေနတာ။ မိုက္မယ္ကို မထင္ရတာမ်ဳိး။ သေဘာကလည္း ခပ္ေကာင္းေကာင္း။ အင္း .. ေဘာ္ဒါ ဆိုေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ႀကီးပါတယ္ .. တကၠသိုလ္မွာ စီနီယာ ဂ်ဴနီယာေပါ့ဗ်ာ။
                      တခါဆို သူမ်ားဆိုင္ကယ္တစ္စီး လွလွေလးကို ခဏစီးမယ္ဆိုၿပီး ယူေမာင္းသြားတာ။ အဲဒီတုန္းက ဆိုင္ကယ္လုံး၀စီးလို႔ မရဘူးေလ။ jumping bike အမိုက္စားေလး ဆိုေတာ့ ပိုင္ရွင္လည္း ရင္တမမနဲ႔ တေမွ်ာ္ေမွ်ာ္လုပ္ရတာ နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာတယ္။ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ ေခၽြးသံတရႊဲရႊဲနဲ႔ .. ေရာ့ ၊ ေျပးေတာ့ တဲ့။ ဘာ .. ဘယ္လို ဆိုေတာ့။ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ကလိုက္ဖမ္းတာတဲ့။ ရဲက BMW ႀကီးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲလမ္းမွာ ဘယ္လြတ္ပါ့မလဲ။ ေျပးမလြတ္ေတာ့လို႔ ေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေရာ ဆိုင္ကယ္ေရာ ေျမာင္းေဘးမွ်ားေခၚၿပီး ကန္ခ်ထားခဲ့ရသတဲ့။ အခုေမာ္ေတာ္ပီကယ္ေရာ ဆိုေတာ့ .. ေျမာင္းထဲမွာ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ရီရမလို ၊ ငိုရမလို။

                      တခါေတာ့ အေဆာင္မွာ ဖဲ၀ိုင္းရွိတဲ့ တစ္ညေပါ့။ ေက်ာင္းသားနည္းနည္းနဲ႔ အျပင္လူေတြလဲပါတယ္ဗ်။ အျပင္လူေတြထဲက တစ္ေယာက္က ခပ္က်ယ္က်ယ္ ၊ ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ မရွိဘူးဗ်။ လူေကာင္က ထြားထြားနဲ႔ ၊ အထက္စီးေလနဲ႔ ၊ ညစ္ညမ္း ဘမ္းစကားေတြလႈိင္လႈိင္သုံးၿပီး ေဟာင္ဖြာဖြာနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အထက္စီးေလသံနဲ႔ပဲေျပာတတ္တဲ့လူမ်ဳိးဗ်ာ .. သိတယ္မဟုတ္လား .. အေၾကာင္းမဲ့ ေက်ာ္ခြၿပီး ဆရာႀကီးအထာလိုလိို လူတြင္က်ယ္လိုလိုေပါ့။ ျမင္မွာပါ။ . . . အဲ ဒီလူက အကုန္လုံးကို အဲဒီလို အထာနဲ႔ စီးေနတဲ့အထဲ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါကိုလည္း ခပ္ေထ့ေထ့ရိတယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါကလည္း အၿမဲၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ဆိုေတာ့ အဆိပ္ရွိပုံလည္း မေပၚဘူးေလ။ တစ္ခါ ႏွစ္ခါ ေတာ့ ဘာမွျပန္ေျပာတာ မေတြ႕ပါဘူး။ ဖဲ၀ိုင္းဆိုတာကလည္း ရိလုံး ေထ့လုံးေတြ အၿမဲရွိတဲ့ ေနရာမ်ဳိးမဟုတ္လား။ အဲ .. ငါးခါေျမာက္ေလာက္မွာ ဒီလူ႕ေထ့လုံးက အဆဲေလး စြက္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါက တခ်ိန္လုံးျပန္မေျပာရာကေန "ေဟ့ေကာင္ တိတ္တိတ္ေနစမ္းကြာ ၊ အာရုံမေနာက္နဲ႔ ၊ - ီးပဲ " လို႔ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ဆဲေရာ။ ဒီမွာတင္ ဟိုလူက ထၾကမ္းပါေလေရာ ဆဲတာေတြေရာ ၊ ငါ့ကို ဘာေကာင္ထင္သလဲ ဆိုတာေတြေရာ ၊ ဘယ္ေလာက္မိုက္သလဲဆိုတဲ့ ခ်ဲလင္းေတြေရာ ၊ မေအေတြ ႏွမေတြေရာ .. လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးၿပီး စားေတာ့၀ါးေတာ့မတတ္ ၾကည့္လို႔ ... အပီအျပင္ပြဲၾကမ္းပါေရာဗ်ာ။ ၀ိုင္းလည္း ရပ္သြားတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာ္ဒါလည္း ဘာမွျပန္မေျပာပဲ ထထြက္သြားတယ္။
                      ပိုဆိုးသြားပါေလေရာ။ ထသြားတဲ့ေနာက္ကုိလွမ္းၿပီး အတုံးလိုက္အတစ္လိုက္ ဆဲလို႔။ ပစၥည္းတစ္ခုေတာင္ ကိုင္ေပါက္လိုက္ေသး။ အဲ .. သူဆဲေနတုန္း ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါက ျပန္၀င္လာတယ္။ လက္ထဲမွာ ၾကက္သြန္လွီးတဲ့ ဓါးခပ္ငယ္ငယ္ ပါလာတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ သြားယူၿပီးျပန္လာတာပဲ။ အကုန္တိတ္သြားတယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း အို ၊ ဟယ္ ၊ ဘုရား ဘုရား ေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါက ဘာမွမေျပာပဲ ဓါးကို သူနဲ႔ ဟိုပုဂၢိဳလ္ၾကား ႏွစ္ေယာက္လုံးလက္လွမ္းမီတဲ့ ေနရာေလာက္ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုလူ႔မ်က္ႏွာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ၿပီး တစ္လုံးခ်င္းေျပာတယ္။
" အဲဒီမွာ ဓါး ေတြ႕လား . . . မင္းမေက်နပ္ရင္ ေကာက္ၿပီး ငါ့ကိုထိုး ၊ ေကာက္ၿပီးရင္ေတာ့ ျပန္မခ်ရဘူး ၊ ထိုးျဖစ္ေအာင္ထိုးေပေတာ့ . . . ငါေကာက္ၿပီဆိုရင္လဲ မင္းကိုထိုးၿပီလို႔သာ မွတ္ေပေတာ့ . . . လုပ္ . . မင္းကို ဦးစားေပးတယ္ "
                      ဟိုလူ ဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ဘူးဗ်။ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ၾကည့္ေနတာပဲ။ ခုဏကလို စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးပုံကေတာ့ လုံး၀ မရွိေတာ့ဘူး။
" ေအး .. မေကာက္ရဲရင္ မင္းထြက္သြားလိုက္ေတာ့ . . . အခုပဲ ထြက္သြားေတာ့ကြာ "
                      ဟိုလူ မလႈပ္ဘူး ၊ ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ေဘးက လူေတြကို လိုက္ၾကည့္ေနတယ္။
" ငါေျပာတယ္ေနာ္ ... ဓါးကိုေကာက္ရင္ေကာက္ ၊ မေကာက္ရဲရင္ ထြက္သြား ၊ ၂ ခုလုံးမလုပ္ရင္ေတာ့ အဲဒီဓါးကို ငါေကာက္ေတာ့မွာ "
                      ေဘးကလူေတြကလည္း ၿငိမ္လို႔ ၊ ေၾကာက္တာပဲလား ၊ ပြဲၾကည့္ခ်င္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ ဟိုလူ႕မ်က္ႏွာ ေခၽြးျပန္လာတာေတြ႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါက လႈပ္မယ့္ပုံျပင္ေတာ့မွ " ခဏ . ေနဦး . ေနဦး . ခဏ " ဗလုံးဗေထြးေျပာၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ထထြက္တယ္။ ပိုက္ဆံအိတ္ေတာင္ ေမ့က်န္ခဲ့လို႔ ေကာက္ေပးလိုက္ရေသးတယ္။

                      ဒီလူသူ႔နားကျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ေဘာ္ဒါက ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္တယ္ဗ်။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကားလိုက္တယ္။ " မွတ္ထား ေဟ့ေကာင္ ၊ ပါးစပ္နဲ႔ မိုက္တာ အလြယ္ဆုံးပဲ " တဲ့။

                      အခု ဖတ္လာတဲ့ ခင္ဗ်ား ေသြးဆူသြားၿပီ မဟုတ္လား။ ေရးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသြးဆူတာပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ .. ပါးစပ္နဲ႔ မိုက္တာ အလြယ္ဆုံးပဲ။ လက္နဲ႔ မိုက္ဖို႔က အဲဒီေလာက္ မလြယ္ဘူး။
                      အင္း ... လိမၼာ ဖို႔က ပိုၿပီးခက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဘာနဲ႔ပဲမိုက္မိုက္ .. မိုက္တဲ့လူဆိုတာ လိမၼာတဲ့လူထက္ေတာ့ လြယ္ပါတယ္ဆိုတာ .. ကၽြန္ေတာ္လည္း ႀကီးမွသိသိလာသလိုပါပဲ။ . . . ခုဏက ဆူေနတဲ့ေသြးကို အခုပဲ ထိန္းလိုက္ႏိုင္ၿပီဆိုရင္ ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ အထင္ႀကီးမိမွာ အမွန္ပါပဲ။

                      လိမၼာ ဖို႔က ခက္ပါတယ္ဗ်ာ။ ခက္တာေတြကို လုပ္ႏိုင္မွသာ လူေတာ္ မဟုတ္လား။ ပိုခက္တာေတြကို ပိုေတာ္တဲ့လူေတြကပဲ အၿမဲလုပ္ႏိုင္ၾကတယ္ဗ်။ ။


(ယကၡ) ရဲႀကီး ။ ၃၁.၈.၁၃ ။

https://www.facebook.com/yekkha.yejee

No comments:

Post a Comment